کتاب Elia Kazan اثر Brian Neve انتشارات I.B.Tauris

توضیحات

علاقۀ برایان نیو (Brian Neve) به کازانِ فیلم‌ساز به دهۀ 1960 برمی‌گردد؛ یعنی زمانی‌که برای اولین‌بار فیلم‌های در بارانداز و آمریکا آمریکا را دید و سخت تحت‌تأثیرشان قرار گرفت. به نظر می‌رسد آثار کازان، به تعبیر دیوید توماسون، «نقش مهمی در برانگیختن احساسات و عواطف آمریکای دهۀ 1950» داشت و برای نیو بخشی از تجربۀ رهایی‌بخش سینمایی بود که نسل حاصل از انفجار جمعیت پس از جنگ جهانی دوم تجربه می‌کرد.
مارتین اسکورسیزی که به همراه رابرت دنیرو، در مراسم اسکار سال 1999 جایزۀ یک‌عمر دستاورد هنری را به کازان اهدا کرد، دربارۀ فیلم‌های کازان نوشته است که «آثار او مرزهای عاطفی و روان‌شناختی سینما را تا جای ممکن گسترده‌تر کرد» و راه را برای جان کاساوتیس و جریان‌های مستقل بعدی باز نمود. کازان، به‌لحاظ تاریخی، یکی از کارگردان‌های نسل جوانی بود که سیاست و تئاتر نیویورک دهۀ 1930 را تجربه کرده بودند و در دهۀ 1940 وارد هالیوود شدند.