کتاب کلیله و دمنه اثر عبدالله بن مقفع انتشارات نیلوفر

توضیحات

کتاب کلیله و دمنه اثری اصالتا هندی است. برزویه‌ی‌ طبیب، پزشک درباره انوشیروان، به هند سفر می‌کند تا گیاهی برای زنده کردن مردگان پیدا کند. در هندوستان دانشمندان هندی می‌گویند چنین گیاهی وجود ندارد؛ اما او می‌تواند کتاب کلیک و دمنک را با خود به ایران ببرد که ناآگاهانی را که با مرده‌ها تفاوت ندارند، زنده و آگاه می‌کند. برزویه این کتاب را به پارسی میانه (پهلوی) ترجمه می‌کند. البته می‌گویند کلیله و دمنه یک کتاب نبوده؛ بلکه برزویه بخش بزرگ آن را از پنچاتنترا (پنج فصل) گرفته که از کتاب‌های مقدس هندوان بوده و بخش‌های دیگر را از مهابهاراتا (حماسه‌ی ملی هند) و چند کتاب دیگر هندی برداشته و حاصل کار را کلیله و دمنه نامیده است. دانشمند جوانی به نام عبدالله بن مقفع این کتاب را از پهلوی به عربی ترجمه کرده است. یکی از مهم‌ترین ترجمه‌های این کتاب به فارسی را ابوالمعالی نصرالله منشی برعهده داشته که آن را به بهرام‌شاه غزنوی تقدیم کرده است. این نسخه به عنوان یکی از متون فارسی آن دوره ارزش ادبی بالایی دارد. ناشران و مترجمان زیادی سعی کرده‌اند با ترجمه‌ی ساده‌ی این کتاب آن را برای عموم مردم قابل‌استفاده کنند. این کتاب هم به کوشش محمدرضا مرعشی‌پور ترجمه شده است.