کتاب پدیدارشناسی اثر اشتفان کاوفر و آنتونی چمرو نشر پگاه روزگار نو

توضیحات

این کتاب آنچه را که به باور ما یک خواننده‌ی مشتاق باید در مورد پدیدارشناسی، تاریخ آن، مهم‌ترین مؤلفان و آثارشان، و تأثیر و نفوذ آن بر شاخه‌های فلسفه‌ی معاصر، روان‌شناسی، و علوم شناختی بداند را شامل می‌شود. ما تاریخ پدیدارشناسی را از طریق پدیدارشناسی استعلایی هوسرل، پدیدارشناسی اگزیستانسیال هیدگر، پدیدارشناسی مرلوپونتی و اگزیستانسیالیسم پدیدارشناسانه‌ی سارتر، و از طریق استدلال‌های آنها علیه روان‌شناسی علمی، و بازپرسی انتقادی‌شان از روان‌شناسی گشتالت بررسی می‌کنیم. ما از روان‌شناسی بوم‌شناختی گیبسون، انتقادپدیدارشناسانه‌ی دریفوس از شناخت‌گرایی و انتقادهای رویکردهای شناختی به هوش مصنوعی و علوم شناختی بدن‌مند صحبت می‌کنیم. به باور ما، هدف همه‌ی فلسفه، ارائه‌ی روشن‌ترین تبیین ممکن از بهترین دیدگاه موجود در باب پرسش‌هایی بزرگ است که در وهله‌ی نخست، محرّک فلسفه‌اند. باور داریم که هوسرل، هیدگر، مرلوپونتی، و سارتر درباره‌ی ماهیت توانایی بشری برای معنادار کردن جهان، بینش‌هایی سخت‌کوشانه را بیان می‌کنند. نوشته‌های آنان گاه مبهم‌اند؛ زیرا آنها پرسش‌هایی بس بنیادین را مطرح کرده، پیشنهادهایی غیر منتظره می‌دهند که با قرن‌ها سنت فلسفی هم‌خوان نیست؛ گاه نیز زبانی نو برای بیان ایده‌هایشان ابداع می‌کنند. کار ما استفاده از چیزهایی است که پژوهشگران در طی دهه‌ها آموخته‌اند تا درک بینش‌های پدیدارشناسی را برای دانشجویان امروزی آسان‌تر کنند. ترکیب موضوعات و سطح و میزان جزئیات، این کتاب را به کتابی خوب برای دانشجویان فلسفه، روان‌شناسی، یا علوم شناختی تبدیل می‌کند و نقطه‌ی شروع خوبی است برای دانشجویان مقاطع بالاتر و دانشگاهیانی که با پدیدارشناسی تازه ‌آشنا شده‌اند.