کتاب و خانه ای که خانه ی ما نیست اثر امیرحسین افراسیابی

توضیحات

مجموعه شعر «و خانه‌ای که خانه‌ی ما نیست» سروده‌ی «امیرحسین افراسیابی» است. این مجموعه 37 قطعه شعر سپید را دربردارد. اشعار کتاب نشان‌دهنده تجربه پر فراز و نشیب شاعر در زندگی است. او  در اشعار خود به سفر و جابحایی و مفهوم در حرکت بودن پرداخته است که به جابجایی‌های جغرافیایی خود او در طول زندگی اشاره دارد. دو شعر از مجموعه را می‌خوانیم: «هزار دستان هم باشم/ آوازم زندانی قفس است/ با این‌همه برای تو مردن/ از زنده بودن لب – پر می‌زند/ وگرنه‌ از پیش مرده‌ایم ما/ از شهر سوزا آتش شعله می‌کشیم/ سپاهیان آشور بانیپال را/ جمعی به ویران کردن و جمعی دیگر/ به غایت غنایم مشغولیم»، «صدا/ سکوت را می‌جست و/ نور/ در پی تاریکی بود،/ گاهی که واژه‌های سپید/ بر تخته سیاه صف می‌بستند./ اما این صدا/ که از دریچه‌های بسته می‌گذرد/ کابوس را/ و رویا را/ یکسان آشفته می‌کند…/ و هر سپیده‌دم/ (به سپیدی قویی که/ سنگین بر آب می‌نشیند)/ تاریکی بکر اتاق را/ از درز پرده‌های بسته می‌شکافد/ تا آفتاب نیم روز خیابان/ و این صدای چرخش محورها/ و رفت و آمد پیستون‌ها؛ / این صدا…/ گاهی که واژه‌های سیاه/ بر صفحه سپید سرگردان می‌مانند.» کتاب و خانه‌ای که خانه‌ی ما نیست را نشر «چشمه» منتشر کرده است.