کتاب محبوس پواتیه اثر آندره ژید نشر نگاه

توضیحات

در امضای این اثر تردید دارم، زیرا در روایتی غیرشخصی، تنها نگرانی‏ام این بود که حضور خود را در ارائۀ اسنادی که جمع‏ آوری کرده‏ام، کمرنگ کنم. در بخش نخست این کتاب، تصویری از ماجرایی عجیب که در سال 1901 رخ داد، در درامی مستتر به نام «محبوس پواتیه» ارائه می‏شود.
در خیابانی آرام به نام موناکا[1]، کوچۀ ویزیتاسیون[2]، خانه‏ای بود که خانواده‏ای بورژوا و خوش‏نام در آن ساکن بودند. خانم باستین متولد شارترو[3]، از تبار بزرگ اشرافی پواتو[4]، به همراه پسرش آقای پیر[5] باستین، بخشدار سابق شهر، در این خانه زندگی می‏کردند.
خانم باستین دوشارتروی 75ساله، سال‏ها با همسرش که رئیس سابق دانشکدۀ ادبیات استان بود، در همان خانه زندگی کرده بود. پسرش که در مقایسه با او خلق‏وخوی آرام‏تری داشت، پس از ازدواج با دختری اسپانیایی به پواتیه بازگشت و در ساختمانی روبه‏روی منزل مادرش ساکن شد.