کتاب شگردهای دهه هفتادی ها برای جذب همسر اثر فاطمه نیک سیرت انتشارات عطران

توضیحات

دهه هفتادی ها در دهه نود، به سن دانشگاه و ازدواج و ورود به بازار کار می رسند. نسل چهارمی هایی که خیلی از قواعدی که در بین دهه شصت و پنجاهی ها وجود داشت را رعایت نمی کنند و خیلی از معادلات و پیش بینی ها را به هم ریخته اند.
یکی از آن چیزهایی که همیشه تعجب برانگیز بوده و باعث شده پژوهشگران اجتماعی روی این گروه دقتشان را بیشتر کنند، راحت گیریشان در ازدواج و به همان نسبت راحت طلاق گرفتنشان است. دهه هفتادی ها برخلاف دهه شصتی ها انتخاب های آسان تری دارند و راحت تر ازدواج می کنند. در حالی که هنوز دختران و پسران مجرد دهه شصتی که بعضا محکوم به تجرد قطعی هم هستند وجود دارند، این نسل چهارمی ها شریک زندگیشان را به راحتی انتخاب می کنند و زندگی را آغاز می کنند. علاوه بر این در بین این گروه، پدیده ی طلاق بر خلاف چیزی که در قدیم وجود داشت منفور و مذموم نیست و به راحتی درباره آن حرف می زنند و آن را یکی از مراحل زندگی می دانند.
بسیاری از کارشناسان افزایش پدیده طلاق در دهه هفتادی ها را ناشی از عدم مسئولیت پذیری و یاد نگرفتن مهارت های زندگی می دانند.
دختران و پسران دهه هفتادی از زمین و زمان لقب و برچسب های ناشایست بویژه در امر ازدواج و طلاق دریافت می کنند بدون آنکه دیگران متوجه باشند که دوره، دوره ی دهه هفتادی ها است.
در جامعه کنونی ایران، بیشترین کسانی که جمیعت گروه جوان را به خود اختصاص می دهند، گروه سنی دهه هفتاد است. دهه ای که حرف و حدیث های فراوانی در ارتباط با آنها وجود دارد. القاب مختلفی از جمله احساسی بودن، هیجانی، بی مسئولیت، ازدواجی… به این گروه های سنی می چسبانند. گاها تا جایی پیش می روند که عامل اعتراض ها، ناکارآمدی اقتصادی و هزاران مسئله ریز و درشت در سطح جامعه و خانواده را بر دوش این افراد می اندازند. دهه شصت را نسل سوخته می شمارند و این دهه، به کسانی که در سال های 70 تا 79 بدنیا آمده اند را خوردندگان حق خود می دانند و همیشه احساس انتقام جویی نسبت به آنها دارند. این حس در امر ازدواج بیش از سایر موارد دیده می شود.