کتاب سفر های کینو 1 اثر کیچی سیگساوا انتشارات پیدایش

کینو دختری 15 ساله است؛ که حافظه‌اش را از دست داده. از گذشته هیچ‌چیز به یاد نمی‌آورد، جز اینکه اسم واقعی‌اش نام یک جور گل بوده است. از دست‌ دادن حافظه او را به یک کینوی جدید تبدیل کرده که در شهرکی ساکن است. کینوی سابق، ذاتا مسافر بود؛ در هیچ‌جایی بیشتر از سه روز اقامت نمی‌کرد.

یک روز کینو در حین پرسه زدن در یک گورستان قراضه‌ها، به موتور سیکلت کهنه‌ی سخنگویی برمی‌خورد که از مکان‌ها و آدم‌های دیگر تعریف می‌‌کند؛ از جاهایی که آدم مجبور نیست شغلی را که دوست ندارد انتخاب کند. دختر جوان به شوق می‌آید و کینوی سابق در او بیدار می‌شود. کینو با هرمس، موتور سیکلت سخنگویش، سفری بی‌پایان را آغاز می‌کند.

سفری که او را با همه‌جور رسم و رسوم و طرز فکر رو‌به‌رو می‌کند و گاهی قهرمان ماجرایی می‌شود که انتظارش را نداشته است.
گزیده‌ای سفرهای کینو 1

هرمس زیرلب گفت: «کینو. همه‌ی مردم شهر مرده‌ان.»

کینو ساکت بود و چشمانش هنوز به قبرهایی که ناپدید می‌شد، خیره بود.

«هرکسی هم که زنده مونده، مطمئنا از شهر رفته. این شهر.. شهر مردگانه.»

«شاید. ولی چرا؟» کینو برگشت سمت هرمس و انگار اصلا نگاهش به هرمس نبود و فقط در تاریکی‌ای که بیشتر و بیشتر می‌شد ایستاده بود.

انگار کینو تسخیر شده بود؛‌مثل همان شهر تسخیرشده و باعث شد هرمس مضطرب بشود. هرمس گفت:‌ «ینزای نیست اینجا بمونیم؛ باید سریع اینجا رو ترک کنیم.»

کینو سرش را به نشانه‌ی منفی تکان داد و گفت:‌ «نه. ما امشب همین‌جا اتراق می‌کنیم و فردا صبح می‌ریم. هنوز سه روز نشده.»

هرمس با شک و تردید پرسید: «دوباره؟ چرا همیشه باید سه روز یه جا بمونیم؟»

کینو لبخند بی‌رمقی زد و گفت:‌ «سال‌ها پیش با مسافری ملاقات کردم که می‌گفت بهترین زمان برای موندن سه روزه.»